het leven van een jillaroo gaat niet over rozen. zeker niet in deze droge tijden...
maar met mijn baan en relaxte werktijden mag ik niet klagen.
ja, dagelijk loop ik schrammen en blauwe plekken op, zitten er oneindig veel van die pijl grassprieten in mn schoenen en broek (je kent ze wel, als kind stop je ze ergens in je kleding en wacht tot ze er aan de andere kant weer uitkomen, heel grappig) maar reken maar dat die scherp zijn, erger ik me dood aan de oneindig veel hekken om open en dicht te doen en vloek ik als een malle als de koeien hoe dan ook de andere kant op blijven lopen.
maar ja that's the farm life :)
en ondanks al die dingen geniet ik van elke dag.
aan de andere kant heb ik zeeen van tijd en werk ik misschien meer niet dan wel.
het grote nadeel van het leven als jillaroo op een voor australische begrippen "kleine" farm in the middle of nowhere is dat de vrije tijd die je hebt ingevuld worden door eenzame activiteiten.
met het dichtsbijzijnde dorp op 10km met welgeteld een benzine station en postkantoor en de rest op minstens 80 km afstand ben je erg huisgebonden en alleen. dus zat tijd om te lezen (ik heb er al een berg e-booken doorheen gewerkt), kijk ik stompzinnige tv programma's en crime programma's (inmiddels ben ik een perfecte profiler en special agent) en gooi ik oneindig vaak stokken weg die beau binnen no time weer terug brengt. de dagen duren lang.
soms is hard werken misschien wel beter.
maar de tijd kruipt langzaam maar zeker vooruit en ik tel de dagen af tot ik ga reizen! begrijp me niet verkeerd. ik geniet (bijna) elke minuut van mijn leven in de outback waarbij je tijdens de meest irritante dingen omringt word door een prachtige omgeving, de schattigste new born kalfjes en een stel maffe honden zodat het toch niet zo irritant is en je er stiekem eigenlijk wel van geniet... maar na ruin 5 maanden gewerkt te hebben ben ik helemaal klaar om erop uit te trekken. nieuwe mensen ontmoeten, de zon in in bikini, cocktails, stappen, cultuur en natuur ontdekken en nog meer genieten van dit mooie land!

oja ik wil jullie mijn uitjes niet onthouden, gelukkig voor jullie zijn het er niet veel. in 4 weken ben ik welgeteld 2 keer weg geweest. naar adelaide wel te verstaan.
de eerste keer was met sarah en na een bezoek aan de top van mount lofty om een gebakje te eten voor mn oma's verjaardag (wow super lekkere cheesecake maar vullend!!!) een gratis rondleiding in de chocoladefabriek van haighs gedaan (die niet veel voorstelde maar wel lekkere gratis chocolaatjes uitdeelde). daarna hebben we central market afgestuind met zijn oneindig veel kraampjes met vers eten. lekker door adelaide gewandeld en geluncht en daarna naar de kust gereden om hallet cove te bezoeken. je zou daar in de stenen kliffen de hele ijstijs kunnen zien. nou dat viel allemaal wel mee maar het was een mooie wandeling met leuke (spring)foto's. sarah en ik hebben ons kapot gelachen om de spiegelfunctie op mijn (goedkope) camera.

de andere keer dat ik in adelaide was was gister. charles nam me mee naar hèt 3 daags paarden event van ausralie met gisteren de cross country wedstrijd. hierbij moesten de rijders door water en over een 50tal jumps een parcour van ongeveer 11 minuten afleggen.
super cool om te zien! helaas omdat ik niet wist dat we erheen gingen was mn batt van mn camera leeg na iets van 5 fotos. maar ach... ik heb genoten, ondanks de regen.

volgende week donderdag (27e) ga ik naar adelaide om vrijdag een kangaroo island dagtour te doen. zaterdag vlieg ik naar brisbane om op zondag opgehaald te worden aan de gold coast voor mijn week vrijwilligerswerk at currumbin animal sanctuary... dus dan volgt ongetwijfeld een nieuw verhaal!

hopelijk heb ik jullie niet al te veel verveeld. helaas valt er nou eenmaal niet zoveel te melden. denk niet dat het interesant is om te lezen hoe je een prikkeldraad of electrisch hek maakt of repareert of hoe je nou precies een trough schoonmaakt ;)

fotos komen als ik weer wifi heb!

dikke kus!